Verhalen & Gedichten
Diep in mijn binnenste
voel ik je trappelen in
het donker van de nacht
Alsof je niet maanden geleden
warm en glibberig op
mijn buik gelegd werd
In mijn sluimering,
schemergebied tussen waken en slapen,
begrijp ik niet dat je
gewoon in je bedje ligt
vlakbij
Mijn lichaam zo lang jouw pulserende planeet
mijn hartslag het ritme van jouw dagen
mijn bloed jouw levenselixer,
dat een echo van jouw aanwezigheid
nagalmt in mijn lege schoot
Zo teer, de huid
van de fontanel
De hartslag fladderend
onder mijn vingertoppen
als een klein diertje dat
door het ruitvormige raampje
zijn weg naar buiten zoekt
Mijn gestuwde borst draagt
de sporen van onverwacht
scherpe nageltjes
De geur van moedermelk zoet
en zwaarder dan de geur van angst
Onaangetaste volmaaktheid
die ik nooit intact kan houden
het wit van de ogen
oogverblindend wit
Een handje gekruld om een
enkele vinger
Ben jij van mij?
Ben ik van jou?
De streng van onze verbintenis
kleurt langzaam zwart
Marloes van der Singel