Postpartum

Zo teer, de huid
van de fontanel
De hartslag fladderend
onder mijn vingertoppen
als een klein diertje dat
door het ruitvormige raampje
zijn weg naar buiten zoekt

Mijn gestuwde borst draagt
de sporen van onverwacht
scherpe nageltjes
De geur van moedermelk zoet
en zwaarder dan de geur van angst

Onaangetaste volmaaktheid
die ik nooit intact kan houden
het wit van de ogen
oogverblindend wit

Een handje gekruld om een
enkele vinger
Ben jij van mij?
Ben ik van jou?
De streng van onze verbintenis
kleurt langzaam zwart